Bewust ouderschap

Wat wil dat nou eigenlijk zeggen, bewust ouderschap?

Het gaat er bij bewust ouderschap om, dat je je bewust bent van de manier waarop je met je kind omgaat. Het gaat erom, dat je wéét dat wat je tegen je kind zegt, niets over je kind zegt, maar alles over jou. Over jouw ervaringen en ideeën. Het gaat erom, dat je je kind vertelt of laat merken, dat wat er met jou gebeurt in een ruzie of woordenwisseling, niets zegt over je kind, maar alles over jou!

Wanneer je je kinderen wilt opvoeden op een bewuste manier, dan betekent dat, dat je in de eerste plaats “met jezelf aan de slag mag.” Dat wil onder meer zeggen, dat je heel aandachtig gaat letten op wat er bij jou gebeurt wanneer er iets met je kind aan de hand is. Dat kan zijn tijdens een woordenwisseling met je kind. Dat kan zijn wanneer je kind niets tegen jou wil zeggen. Dat kan zijn wanneer je kind volledig flipt over iets dat er is gebeurd bij hem of haar. Dat kan zijn op momenten dat jullie als ouders ruzie hebben. Dat kan zijn op vele andere momenten.

Wanneer jij, als bewuste ouder, oog hebt voor de behoeften van je kind, kun jij je “gedrag aanpassen” en zo een meer ontspannen en veilige omgeving voor je kind creëren. Je kunt je meer afstemmen op het ritme van je kindje wanneer het nog een baby of peuter is, in plaats van het kindje af te stemmen op jouw ritme. Mensen zeggen vaak dat kinderen heel flexibel zijn en hier wel in mee gaan. Dat is op zich ook zo, maar wanneer je je kinderen vanaf klein aanleert, dan jouw wensen en behoeften altijd de belangrijkste zijn, dan leert je kind niet dat het ook een eigen stem heeft. En dat het het belangrijkste is voor je kind, om naar zijn/haar eigen stem te leren luisteren. Net als dat het voor jou het belangrijkste is om naar jouw eigen stem te luisteren.

 Dat dit eenvoudig is, zul je mij niet horen zeggen. Wij hebben dat als kind ook nooit geleerd en de meeste mensen zullen waarschijnlijk zeggen “dat zij daar ook niet minder van zijn geworden.” Maar ís dat ook echt zo? Velen van ons hebben geleerd dat hun gevoel er niet zoveel toe doet. Dat zij klein zijn en de ouders groot. En dus belangrijker. Maar dat is niet zo. Ieder mens is even belangrijk. Het enige verschil tussen een klein en een groot mens, is hun lengte en hun levenservaring. 

Maar de levenservaring van mij, zegt helemaal niets over mijn kind.  Het zegt helemaal niet, dat waar ik goed of minder goed in ben, dat dat ook voor mijn kind geldt. Het zegt helemaal niets, dat wanneer ik een “goede baan” heb, dat mijn kinderen dat ook zouden moeten.

Waar het bij bewust ouderschap om gaat, is dat je kijkt naar je kind en wat hij of zij nodig heeft. En dat je je kind volgt in de eigen ontwikkeling op een manier die recht doet aan het kind en niet persé aan cijfers, statistieken en verwachtingen. Het gaat er bij bewust ouderschap niet om, dat je nooit ruzie hebt. Of dat er geen meningsverschillen zijn. Of dat je de perfecte ouder bent met de perfecte kinderen.

Het gaat erom, dat je ziet, herkent en erkent dat jouw gedrag iets doet met je kind (en andersom ook natuurlijk). En dat je daarin kunt veranderen om een andere band met je kind te ontwikkelen. Een band waarin jij als ouder ’tot je recht komt” maar je kind evenzeer tot zijn/haar recht komt. En dat jullie naast elkaar in een huishouden kunnen bestaan, ondanks de verschillen die jullie als “eigen mens” hebben. En spreek dat ook uit naar je kind. Leer je kind de verschillen te zien en te ervaren. Praat met je kind over wat er is gebeurd of juist niet.

Vraag, aan meer oudere kinderen, naar hun mening en naar hun ideeën, inzichten en oplossingen voor zaken die er spelen. Geef ze hun eigen verantwoordelijkheid, afhankelijk van hun leeftijd natuurlijk, en begeleid ze in het nemen van deze verantwoordelijkheid. Alleen op die manier komen zij het beste tot hun recht. Als mens.