Vaccineren…
Onlangs had ik contact met een jonge moeder over dingen waar ze tegenaan liep in het moederschap. En waar ze wel meer informatie over zou willen hebben. Eén van de dingen waar we het over hadden, was het wel of niet vaccineren van je kind.
Laat ik 1 ding voorop stellen. Ik ben niet persé tegen het krijgen/geven van een vaccin. Waar ik wél tegen ben, is tegen het verplichten van een vaccin.
Artikel 11 van de grondwet: Onaantastbaarheid lichaam
Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op onaantastbaarheid van zijn lichaam. Ik wil te allen tijde zélf beslissen wat er met mijn lichaam gebeurt. En totdat mijn kinderen voor de wet volwassen zijn, heb ik de plicht om voor ze te zorgen en te beschermen. En beslis ik dus ook over hun lichaam.
“Ouders zijn verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van hun kinderen. Dat staat in de wet.”
Hoe ik dat doe, dat is dus aan mij. We zijn in Nederland (nog wel..) vrij om te kiezen voor vaccinatie of niet. Een aantal ziekten waartegen we ons kind inenten zijn, zeker in Nederland niet meer aanwezig. Dan kun je zeggen dat dat zo is omdat we vaccineren. Dat kan. Maar dingen staan nooit alleen op zichzelf. Dus kun je er vanuit gaan dat er meer factoren een rol hebben gespeeld. Persoonlijke hygiëne bijvoorbeeld. Collectieve hygiëne. Bewustzijn van mensen.
Wat het verleden ons heeft geleerd, is dat er altijd weer nieuwe ziektes zullen ontstaan. Kijk zelfs op dit moment. Waartegen op het moment dat het ontstaat, geen geneesmiddelen zijn. Die worden dan ontwikkeld. Daar gaan we proefpersonen mee behandelen. Dat slaat aan of niet. Mensen sterven eraan of niet. Dat is een heel ingewikkeld gebeuren. We kunnen daar niet altijd conclusies uit trekken.
Want bijvoorbeeld: waarom gaat de een wel dood aan kanker, maar de ander niet? Waarom sterven er nu mensen aan corona en anderen niet? Waarom sterven er mensen aan griep en anderen niet? Dat heeft alles te maken met allerlei omstandigheden die per persoon verschillen en blijven verschillen.
En waar we dat dan regelmatig toejuichen, die verschillen (“anders zou het maar een saaie boel worden”) , doen we dat in gevallen van vaccinaties ineens niet meer. Want dat moeten we gewoon doen. Want anders zou je een ander kunnen schaden.
De vraag is en blijft wat mij betreft: Is dat zo? Is dat wérkelijk waar en hoe kunnen we daar zo zeker van zijn? Mijn waarheid is, dat we altijd en overal andere mensen schaden. Op allerlei gebieden. Zonder dat we dat weten. Zonder dat we dat willen. Maar het gebeurt. Ik ben beschadigd. Jij bent beschadigd. Waar of niet? En ik ben er inmiddels van overtuigd, dat de meeste mensen van ons niemand willens en wetens beschadigen. Maar het gebeurt wél. En daar hebben we dus allemaal mee te dealen. Op onze eigen manier. In ons eigen tempo. Met onze eigen ideeën.
Een advies over vaccinaties kan ik niet geven.
Nou ja…..ik kan er wel iets over zeggen, maar of dat waardevol is voor jou persoonlijk, dat moet je zelf bepalen. Mijn belangrijkste reden om het niet te doen, is dat ik ervan uitga/ging, dat mijn kinderen gezond zijn geboren. Ze hebben alledrie een hielprik gehad omdat daar een stof uit het lichaam word gehaald (en bij een vaccin gaat er iets in).
Ik heb nooit getwijfeld aan de gezondheid van mijn pasgeboren kinderen. Daarop stelde ik me dus de vraag of het wijs zou zijn om iets lichaamsvreemd in hun lichaam te spuiten. Daarover heb ik me laten informeren via diverse kanalen, waaronder bijvoorbeeld het consultatiebureau. Maar meer nog heb ik gekeken naar de antroposofie. En de homeopathie.
En deze man heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de informatie over het post-vaccinaal syndroom.
http://www.post-vaccinaal-syndroom.nl/3840/pvs.aspx
http://www.tinussmits.nl/3734/home.aspx
Eigenlijk is mijn enige advies: lees je in! Verdiep je in de materie. En durf te staan voor de beslissing die jij neemt. Ook, als die anders is dan anders. Op welke manier dan ook. Maar, zeker op dit moment, is eigenlijk mijn belangrijkste advies: laten we stoppen met elkaar veroordelen. Laten we stoppen met het afmaken van elkaar. Over de keuzes die we maken. Ik veroordeel jou niet als je jezelf en/of je kinderen laat vaccineren. Veroordeel jij mij dan ook niet dat ik dat niet doen.
Want, zoals ik hier van de week thuis bij mijn kinderen een situatie aantrof die mij en hun de vraag opleverde: waarom is jouw ja belangrijker dan mijn nee? Of andersom? Oh enne….dit is mijn waarheid. Niet dé waarheid. De enige voor wie je je verhaal helder zou moeten hebben, dat is voor je kind.
Waarom heb je gedaan, wat je hebt gedaan?