Blij zijn
Een van de belangrijkste dingen die ik mijn kinderen in de opvoeding mee wil geven, al vanaf klein, is de capaciteit hebben om blij te zijn voor een ander.
Wij hebben naast een meisje gewoond dat steevast naar binnen rende als mijn kinderen naar buiten kwamen met iets lekkers. Een lolly. Een ijsje. Doosje smarties. Iets anders. Wat dan ook. Dan zag ze dat en wilde ze dat ook. Haar moeder vond blijkbaar ook dat ze dat dan moest hebben en ze kwam dus ook steevast weer naar buiten met óók iets lekkers.
En ik verbaasde me daar altijd over. Want ja, zeker vanuit het kind gezien, snap ik heus wel dat je dat ook lekker lijkt. Maar ik begrijp niet waarom je daar als ouder dan altijd in meegaat. Onze kinderen kwamen ook wel eens binnen met de mededeling dat iemand buiten een ijsje had. En elke keer weer beoordeelde ik op dát moment of zij dan ook iets “moesten” hebben. En heel vaak was mijn antwoord nee. Niet om dwars te zijn. Maar gewoon omdat we bijvoorbeeld zelf al eerder op de dag een ijsje hadden gehad. Omdat ze net een snoepje hadden gehad. Omdat we net hadden gegeten. Omdat ik gewoon niet wilde dat ze veel snoep kregen. Of een andere reden. Dat is dan vaak een teleurstelling voor een kind. Ook voor de mijne. Maar bijna altijd kon ik ze wel uitleggen hoe ik ertegenaan keek. En veelal konden ze daar dan wel mee uit de voeten.
Zo ook met verjaardagen. In heel veel gezinnen was, en is, het gebruikelijk dat broertjes en zusjes ook een klein cadeautje krijgen als er iemand jarig is in het gezin. Dat hebben wij nooit gedaan. Er is wat mij betreft 1 iemand jarig op die dag en dat is wat we vieren. In onze cultuur “hoort” dat we dan cadeautjes geven. En we vieren die dag dat jíj geboren bent. Dat is niet zielig voor iemand anders. Want dat is vaak de meest gehoorde reden om de andere kinderen óók iets te geven. Maar op die manier kweek je zielige kinderen. Kinderen die zich op een bepaald manier tekort gedaan voelen. Maar dat is niet waar! Want er komt een dag, en dan vieren we jóuw verjaardag. En dan krijg jij cadeautjes.
En hoe mooi is het, dat andere kinderen daar ook van kunnen genieten? Van de blijdschap van een ander. Blij zijn voor iemand anders. Omdat je weet dat je broer of zus dit cadeau zó graag wilde hebben. Omdat je het misschien wel “stiekem” samen met je ouders hebt gekocht. Omdat het jou misschien wel inspireert om hetzelfde te vragen op je verjaardag. Omdat het toch écht wel heel gaaf is. Of misschien kunnen jullie er samen mee spelen. Of leek het gaaf, maar is het dat niet in de praktijk. En hoef jij het nu niet meer.
Ik vind het zo’n waardevolle eigenschap om mee te geven aan je kind. Blij zijn. Voor een ander. In de wetenschap dat jij zelf niets tekort komt. Dat geeft ruimte. Voor de rest van je leven